Roerige tijden bij Rauw en Glansloos!
De afgelopen 2 weken stonden er twee wedstrijden op het programma:
24 november zou Ge Splijt Me In Twee het slachtoffer worden, om vervolgens op 3 december Tony Montana opnieuw in de pan te hakken.
Het liep echter anders.

Ge Splijt Me In Twee - R&G

Vanwege verplichtingen elders was Tjalle niet aanwezig bij de wedstrijd tegen Ge Splijt Me In Twee. Niettemin zou het een vrij eenvoudige overwinnig moeten worden, niet in de laatste plaats door het meespelen van de toppers Tomas Delfgauw en Martijn Stronks. Tomas heeft al meerdere malen bewezen het niveau aan te kunnen (iig als bankzitter) en Martijn was vorig jaar in de allereerste wedstrijd tegen Tantoe Boeng weliswaar onzichtbaar, toch werd er het een en ander van hem verwacht.
Met de rust was de comfortabele voorsprong van 0-3 reeds bereikt. Een enigszins gemakzuchtige stemming maakte zich meester over de talentvolle spelers.
Na de rust zakte het niveau een beetje. Zeker verdedigend werden er enkele fatale fouten gemaakt. Geen probleem. Gebeurt wel vaker en is eigenlijk geen ontkomen aan, als de tegenstander zo onthutsend zwak is. Het enige probleem was deze wedstrijd dat de tegenstander dat niet was. Een goede keeper en het afstraffen van fouten leidden uiteindelijk tot een 4-3 nederlaag!
De stemming na afloop was niet best, zo constateerde de van zijn verplichtingen teruggekeerde Tjalle. Het kampioenschap zou op deze manier zomaar vergooid kunnen worden, want de voorsprong op Tony Montana was inmiddels omgezet in een achterstand van een punt en het gat met Ge Splijt Me In Twee geslonken tot eveneens 1 punt. Er MOEST gewonnen worden van Tony Montana.

R&G - Tony Montana

3 December zou dan de grote dag moeten worden. Het ooit onaantastbare Tony Montana, de vorige wedstrijd door R&G flink op z'n nummer gezet met een 7-1 nederlaag, zou opnieuw verslagen moeten worden.
Enigszins stil werd er naar de wedstrijd toegeleefd. Het moest gebeuren vanavond. Ondanks de wanprestatie van vorige week waren Tomas en Martijn opnieuw uitgenodigd, daar Stijn leed aan een hamstringblessure.
Thomas zou de hele wedstrijd de goal verdedigen, vanwege een opspelende liesblessure. Voor de rest (3 man) waren we compleet en fit.
We zouden hetzelfde spelletje spelen met Tony als vorige keer, om ze geen enkele kans te geven nu er een geblesseerde kansenverprutser op goal stond bij ons. Tomas en Martijn kregen nog even een spoedcursus hoe dit ook al weer werkte.

Een zenuwachtig begin van zeker 1 minuut waarna de score door Mischa geopend werd met een schot van afstand. Binnen afzienbare tijd was de stand echter alweer 1-1. Tomas maakte op slag van rust na een schitterende combinatie met Rick zijn eerste treffer van de avond. In de rust nu geen gemakzucht, maarr strijdlust om Tony opnieuw eens flink te laten voelen hoe het is om echt te verliezen.
Halverwege de tweede helft werd van afstand echter de 2-2 binnen geschoten en leek R&G toch nog in de problemen te komen. Niks was minder waar. De ploeg bleef kalm en gebruikte Thomas rustig in de opbouw. Na een balbezit, zonder tussenkomst van Tony, van een minuut of 2, was daar plots de steekpass op Tomas die zeer bekwaam afronden. 2 minuten later was daar de 4-2 van Martijn, die de wedstrijd op slot gooide. Bekwaam en hoogst irritant (balletje terug, tijdrekken) werd de wedstrijd keurig uitgespeeld. De belangrijke zege was binnen en R&G staat weer waar het staan moet: Aan de leiding in Hoofdklasse A!

AKA - Rauw en Glansloos 0-11 (0-5)

Amper een week na de kraker tegen Tony Montana moest de formatie van Rauw en Glansloos opnieuw aantreden. Ditmaal tegen het laaggeklasseerde AKA. Dit verslag zal niet nalaten nog even te benadrukken dat dit enerverende en spannende duel tegen de toenmalige nummer een van de poule eindigde in een welverdiende en terechte 4-2 overwinning voor de heren van Rauw en Glansloos die daardoor nu weer op hun vertrouwde nummer een positie in de Hoofdklasse A bivakkeren. Maar dit terzijde.

De verwachtingen waren, om eerlijk te zijn, laaggespannen omdat de sterrenformatie normaliter niet haar beste spel laat zien tegen laaggeklasseerde tegenstanders, zeker wanneer er net een belangrijke wedstrijd met grote Glansloosheid is gewonnen. Maar dit terzijde. Aan de voorbereiding kon het echter niet liggen. Twee strebers van Rauw en Glansloos gooiden er vlak voor de wedstrijd zelfs nog een traininkje in het krachthonk uit! Bovendien waren de oude vrienden Rick en Tomas weer samen naar het USC gefietst, iets waar zij beiden een dermate grote adrenalinekick van krijgen dat ze in het veld helemaal strak staan. Ook Mischa hield zich aan zijn ritueel van chronisch te laat komen voor een wedstrijd. Alleen Stijn had last van zijn hamstring (Hoewel Rick steeds vroeg hoe het met zijn knie ging). Daarom zou hij op doel beginnen wat door de andere met luid gejuich werd ontvangen. Stijn had immers ook gekeept in de glorieus met 7-1 gewonnen eerst wedstrijd tegen de Tony’s. Maar dit terzijde. Vaste invaller Martijn Stronks had de kraker tegen Tony Montana niet overleefd (niveau toch iets te hoog gegrepen? Is natuurlijk ook niet niets van Tantoe Boeng naar Rauw en Glansloos), in deze wedstrijd had hij trouwens na een vloeiende “uit het boekje” aanval op weergaloze wijze Tony Montana op nog grotere achterstand gezet. Maar dit terzijde. Van de andere invaller Sylvester van Likmevestje is nog altijd taal noch teken ontvangen.

Met Stijn in de goal, Tomas op de bank en de rest in dezelfde kris-kras-formatie als altijd in het veld werd er afgetrapt voor alweer de een-na-laatste wedstrijd van het seizoen. Hoewel Rauw en Glansloos meeging in het schildpadachtige lage tempo van AKA werd het al snel 1-0 (waarschijnlijk Thomas). Mooie slak-schildpadcombinaties leidden al snel tot de 2-0 (waarschijnlijk door Thomas). Dit was maar goed ook want zonder doelpunten waren de vader van Thomas en de vriendin van Rick vast op de bank tegen elkaar in slaap gevallen vanwege het lage tempo, en wie weet waar dat toe kan leidenÃÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬ ÃƒÆ’Æ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’¢â€žÂ¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’‚ ÃƒÆ’ƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¾ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚ ÃƒÆ’ƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¬ÃƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¾ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬ ÃƒÆ’Æ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’¢â€žÂ¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¬ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚ ÃƒÆ’ƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’…ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¬ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’…ÃÆ’‚¾ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬ ÃƒÆ’Æ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’¢â€žÂ¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’‚ ÃƒÆ’ƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¾ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’…ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¬ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’‚¦ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬ ÃƒÆ’Æ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’¢â€žÂ¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¬ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Â¦ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’…ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬ ÃƒÆ’Æ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’¢â€žÂ¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’‚ ÃƒÆ’ƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¾ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚ ÃƒÆ’ƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¬ÃƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¾ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬ ÃƒÆ’Æ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’¢â€žÂ¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¬ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Â¦ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’…ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬ ÃƒÆ’Æ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’¢â€žÂ¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’‚ ÃƒÆ’ƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¾ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’…ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬ ÃƒÆ’Æ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’¢â€žÂ¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’…ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¬ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’‚¦ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’…ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¬ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬ ÃƒÆ’Æ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’¢â€žÂ¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¬ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¦ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’…ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬ ÃƒÆ’Æ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’¢â€žÂ¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’‚ ÃƒÆ’ƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¾ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’…ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¬ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’‚¦ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬ ÃƒÆ’Æ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’¢â€žÂ¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¬ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Â¦ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’…ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¬ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬ ÃƒÆ’Æ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’¢â€žÂ¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’‚ ÃƒÆ’ƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¾ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚ ÃƒÆ’ƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¬ÃƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¾ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬ ÃƒÆ’Æ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’¢â€žÂ¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¬ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Â¦ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¬ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¦ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬ ÃƒÆ’Æ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’¢â€žÂ¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’‚ ÃƒÆ’ƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¾ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’…ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¬ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’‚¦ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’¢â‚¬ ÃƒÆ’Æ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’¢â€žÂ¢ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¢ÃƒƒÆ’ÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¬ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Â¦ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃĠ’ƒÃƒÃÆ’‚¢ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’‚¬ÃÆ’Æ’…ÃÆ’‚¡ÃƒƒÆ’ÃĠ’ÃÆ’Æ’¢ÃÆ’¢â€šÂ¬ÃÆ’…¡ÃƒƒÆ’ÃÆ’¢â‚¬Å¡ÃÆ’Æ’‚ÃÆ’‚¦

Thomas had zich de kansenprutser-kritiek van onze vorige scribent niet aangetrokken want nadat hij waarschijnlijk de 3-0 had weten aan te tekenen schoot hij een bal huizenhoog over. Ergens tussen deze doelpunten van Thomas (met H dus) scoorde Tomas (zonder H dus) ook nog. Iets dat hij in de afgelopen wedstrijd tegen de Tony’s ook al op niet mis te verstane geniale wijze had gedaan. Maar dit terzijde.

Ook de 5-0 werd nog voor het rustsignaal (geen thee trouwens wat een paupers in dat USC) nog aangetekend (waarschijnlijk door Thomas). In de eerste helft was het vooral aan Rick te danken dat de voorsprong niet in de dubbele cijfers liep want hij leverde op zeer kundige en prescieze wijze alle ballen bij de tegenstander in. Zijn uitstekende voetbalkwaliteiten waren hierbij duidelijk zichtbaar omdat hij iedere bal ook nog eens op het juiste been inspeelde. Hij trok de lijn van de wedstrijd tegen Tony Montana dus consequent door naar beneden. Een wedstrijd die trouwens nog altijd wel door RenG werd gewonnen. Maar dit terzijde.

Dat de tegenstander niet scoorde was te danken aan Stijn die zijn koelkastcontract als doelman nu toch wel daadwerkelijk heeft verdiend. Bovendien had Mischa zijn uitschuifbenen meegenomen, iets wat het er voor iedereen makkelijker op maakt behalve voor de tegenstander.

Na de rust was er helemaal geen houden meer aan. De tegenstander werd wanhopig en stortte finaal in elkaar. Illustratief waren schoten van de middellijn (We komen er toch niet door!); en totale verlamming voor het doel (Ik zou toch eens scoren!) Hoogtepunt was een jongen die in de rechter hoek naast zijn doel stond met de bal die hij als een waanzinnige naar voren punterde terwijl hij kreten slaakte als: “Ik kan hem toch niet kwijt” “Elke pass mislukt” en “biedt je nou eens godverdomme aan” Dit alles terwijl er in de wijde omtrek geen speler van Rauw en Glansloos aanwezig was en minstens twee medespelers prima aanspeelbaar waren. Maar dit terzijde.

Maar goed, voordat AKA tegen kon scoren, scoorde RenG weer, en weer, en weer (waarschijnlijk Thomas).  Hij maakte zijn productie van 0 (nul) tegen de Tony’s dus meer dan goed. Ik geloof trouwens dat de uitslag van die wedstrijd nog niet eerder vermeld is. Deze wedstrijd werd met een welverdiende 4-2 door RenG gewonnen. Maar dit terzijde.

Iedereen in de zaal verwachtte nu dan toch het aangekondigde offensief van AKA maar in plaats daarvan scoorde Rauw en Glansloos, geheel tegen de verwachtingen en verhoudingen in nogmaals, en nogmaals en nogmaals (waarschijnlijk Thomas).

Net toen AKA eindelijk met het offensief kwam dat Rauw en Glansloos geheel kansloos had gelaten stonden de heren van de winnende ploeg al onder de douche. Jammer voor de meegereisde supporters.

Oh ja, het was dus 11-0 geworden. Maar dit terzijde

Geschreven door: Een speler (waarschijnlijk Thomas)

Productie (Geloof ik)

Thomas 6

Mischa 2

Rick 2

Tomas 1 (ofzoiets, had Mischa echt twee keer gescoord?)

Tjalle de rest

Stijn 3 safes